గలగలా గోదారి కదలిపోతుంటేను.. బిరబిరా ఆ తల్లి సాగిపోతుంటేను.. ఎంత అపురూపమో ప్రతి పాయ.. ఆ నడకలో అందమైన లయ ఆ హోరులో శ్రావ్యమైన శృతి ప్రకృతి మాత తానే ఘంటం పట్టి రాసుకున్న అద్భుతమైన కృతి.. అసలు గోదావరి ప్రకృతి తానుగా దాల్చిన అందమైన ఆకృతి..!
ఆ తల్లి గోదారి అలా అందంగా సాగుతూ స్పర్శా మాత్రమునే ఊళ్లూ వాడలూ పులకింపచేయదా.. ఒక్కచూపు చాలదా బీడు భూమైనా తొడగదా ఆకుపచ్చని పరదా ప్రతి పల్లె గోదావరి ముల్లె.. ఆయమ్మ సింగారించే సిరుల సిరిమల్లె..!
ఎక్కడి నాసిక్.. ఎన్ని మలుపులు.. ఎన్నెన్ని వంపులు.. ఎంతెంత పులకరింపులు.. ఇంకెన్ని పలకరింపులు.. ఏ ప్రాంతానికైనా ఆ తల్లి ఘోష వినిపించును తన భాష.. ఊరికే వచ్చి పోతదా తల్లి గొంతుకు నీరు.. పొలానికి జల.. ఊరికి గలగల.. భూమికే కళ..!
త్రయంబకంలో పుట్టుక.. తప్పటడుగులు లేక…. తప్పుటడుగులు తెల్వక.. తప్పెటగుళ్ల సద్దుతో నడక నేర్చి.. పదములు కూర్చి.. అదుపు తప్పే పరవళ్లకు ఓర్చి.. ముత్యాల సరాలు పేర్చి.. సాగే ప్రవాహం.. చక్కని నాట్యమై.. ఆ శబ్దమే ఛందస్సు కూడిన సొగసైన పద్యమై.. నిజామాబాదు కందకుర్తిలో తెలంగాణను తట్టి.. ఆదిలాబాదు..కరీంనగరు.. ఖమ్మం గుమ్మం తడిపి.. భద్రాద్రి రామయ్యను దర్శించి అచ్చోట అందంగా నర్తించి అదిగదిగో తల్లి చేరింది రాజమహేంద్రవరం.. అపర అన్నపూర్ణ అందంగా తొడిగిన సవరం.. అపార ధాన్యరాశులే వరం..!
తల్లీ..మేమెరిగిన ప్రశాంత గోదారి.. నిర్మల పూలదారి.. వేద ఘోష.. తూర్పు పశ్చిమల ఆకట్టుకునే బాస.. చిత్రమైన యాస.. పులకిత భద్రాద్రి.. నవ్వుతూ రామయ్య.. నీ చల్లని చూపుతో తరించే తెలుగు నేల.. మరి ఈ రోజున అంతటి ఉగ్రరూపమదేల నీ పరవళ్ళ సవ్వడిలో.. హోరెత్తించే ఆ వడిలో.. చల్లనైన నీ ఒడిలో.. ఎంతటి అలజడి..! ఊళ్ళూ వాడలూ ముంచెత్తాలనే పరుగు వలదమ్మా.. ఏంటా ప్రళయభయంకర నృత్యం.. ఎన్నడూ చూడని ఈ రీతి.. ఈ గతిని మేమెరుగని నీ నిరతి.. ఓ తల్లీ.. నీ బిడ్డలు తల్లడిల్లగ.. భక్తవరదుని పాదాలే.. వరద నీటిలో తడిచిపోవగా..!
ఇంతటి ఉగ్రరూపం వద్దమ్మా..అది నీకు కద్దమ్మా వరద అంతరించగా.. నిర్మల గోదారిగా మళ్లీ అవతరించగా తెలుగు తల్లి తరించగా..!